10 zasad i wartości walidacji w opiece nad seniorami wg. Naomi Feil
1. Każdy człowiek jest jedyny w swoim rodzaju i musi być traktowany jako indywiduum.
2. Wszyscy ludzie są wartościowi, całkowicie niezależni od tego, w jakim stopniu dezorientacji się znajdują.
3. Zawsze istnieje jakaś przyczyna zachowania bardzo starego zdezorientowanego człowieka.
4. Zachowanie cechujące seniora w starczym i sędziwym wieku nie jest wyłącznie funkcją anatomicznych zmian, które zaszły w jego mózgu, lecz stanowi sumę i kombinację zmian somatycznych, socjalnych i psychicznych, które dokonały się na przestrzeni całego życia tego człowieka.
5. Bardzo starych osób nie da się zmusić do zmiany zachowania. Zachowanie mieszkańca/pacjenta może się zmienić tylko wtedy, jeżeli on sam będzie tego chciał.
6. Musimy akceptować bardzo starych ludzi- akceptować bez osądzania ich.
7. Do każdego odcinka życia należą określone zadania. Jeżeli te zadania nie zostaną zrealizowane we właściwym czasie, może to prowadzić do pojawienia się u tego człowieka problemów psychicznych.
8. Kiedy odczuwalnemu zredukowaniu ulegnie pamięć krótkotrwała, starzy ludzie próbują odzyskać równowagę w swoim życiu, sięgając do wczesnych wspomnień. Jeżeli wyraźnie osłabi się wzrok, patrzą „trzecim okiem”. Gdy coraz bardziej pogarsza się słuch, wsłuchują się w odgłosy z przeszłości.
9. Bolesne uczucia, jeżeli zostaną wyrażone przez seniora, a następnie uznane i walidowane przez osobę, której senior ufa- ulegają zredukowaniu. Negatywne emocje seniora, ignorowane i blokowane- nasilają się w miarę upływu czasu.
10. Wczuwanie się w sytuację podopiecznego oraz okazywanie mu współczucia- redukuje stany lękowe i przywraca mu godność.