Masz już dość? Nie daj się wypalić!
Kiedy opiekujemy się drugą osobą, bardzo często nie dostrzegamy zmian u siebie. Poświęcamy podopiecznemu większość swojego czasu i zaniedbujemy własne zdrowie. Wiele osób nie jest świadomych, że tak duże poświęcenie może doprowadzić do wypalenia, a nawet stanów depresyjnych. Stres, duża liczba obowiązków i poczucie ogromnej odpowiedzialności za drugiego człowieka powodują, że sami na pewnym etapie naszej pracy możemy potrzebować pomocy.
Czy coś się zmieniło?
Łatwiej jest dostrzec zmiany w zachowaniu drugiej osoby niż u siebie samego. Aby jednak móc skutecznie poradzić sobie ze stresem, konieczne jest rozpoznanie jego objawów. Jeżeli w zawodzie opiekuna pracujesz już przez dłuższy czas, musisz obiektywnie spojrzeć na siebie i na to, czy nie występują u Ciebie niepokojące objawy.
Pierwszymi niepokojącymi sygnałami są: rozdrażnienie, częste napady płaczu i smutek. To może doprowadzić do depresji, a nawet być już jej objawami. Brak chęci spotkania z bliskimi i przyjaciółmi, syndrom wycofania i odizolowania się od świata – czy nie dotyczy to również Ciebie? Osoba wypalona zawodowo jest także mniej cierpliwa, bardziej nerwowa, a nawet krzyczy na swojego podopiecznego, nie wykazując tak jak wcześniej zrozumienia i akceptacji. Problemy w pracy przekładają się na Twoje codzienne funkcjonowanie, nie możesz się skoncentrować na codziennych czynnościach, wciąż myślisz o kolejnym dniu wyzwań. U opiekuna z wypaleniem zawodowym lub takiego, u którego może ono wkrótce wystąpić, obserwuje się zmiany nawyków żywieniowych, które przekładają się na utratę wagi. Mniej śpisz, pomimo że jesteś zmęczony, jesteś bardziej narażony na infekcje, Twój układ odpornościowy uległ osłabieniu. Nie czekaj na nasilenie się objawów, czas powrócić do pełni sił!
Powrót na dobry tor
Idealny opiekun nie istnieje, Twoja praca wymaga od Ciebie dużego zaangażowania i bardzo silnej psychiki. Musisz nauczyć się wybaczać sobie błędy i akceptować swoje słabości. Nie oddalaj się od bliskich, teraz potrzebujesz ich wsparcia bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Rozmowa jest najlepszym lekiem na stres i smutki. Jeżeli potrzebujesz odpoczynku, powiedz o tym otwarcie, bardziej wymagające czynności mogą poczekać do jutra, jak np. posprzątanie łazienki w domu podopiecznego czy większe zakupy. Nigdy nie lekceważ znaczenia zdrowej diety, jedz regularnie i dostarczaj sobie niezbędnych składników odżywczych. Noc przeznaczaj na sen, a wolny czas spędzaj na świeżym powietrzu.
Nawet najbardziej satysfakcjonująca praca może po pewnym czasie być dla nas ciężarem. Jesteśmy tylko ludźmi, którzy nawet mimo że sami poświęcają się dla innych, również mogą potrzebować pomocy i wsparcia.